Hoe vaak heb je al gedacht of gehoord dat je grenzen moet stellen. Dat je nee moet zeggen, dat je je energie moet bewaken, dat je energie lekt, dat je hoogsensitief bent en daardoor last hebt van sferen, anderen of wie of wat dan ook.
Als je grenzen gaat stellen zeg je eigenlijk tot hier en niet verder. Je dwingt de ander afstand te houden, niet dichter bij te komen. Dit maakt je afhankelijk. Je gaat ervan uit dat de ander jouw grenzen respecteert. Sommigen zullen dit doen. De meesten niet ook al hebben ze wel deze intentie. De meeste mensen zullen niet bewust over jouw grenzen gaan. Want hoe moeten zij weten wat jouw grenzen zijn? Ken jij je eigen grenzen eigenlijk wel.
Wat je doet met grenzen stellen is eigenlijk een afscheiding creëren. Je creërt een onzichtbare afscheiding tussen de ander en jou. De vraag die dan bij me opkomt is hoe je deze grens definieert. Hoe weet de ander dat dit jouw grens is. Dit vraagt van jouzelf helderheid op wie en wat je bent en wat je nodig hebt en verlangt van de ander. En wat je niet wilt.
Het probleem met grenzen stellen is dat deze in het leven worden geroepen als er wat aan de hand is. Dat anderen de onzichtbare grens bij jou zijn overgegaan. Dat jij moe wordt van de ander of van het werk of van je baas of collega’s of van het huishouden, je partner of je kinderen.
Wat het ook is. Jij bepaalt op dat moment dat het anders moet. Je wilt iets niet meer.
Het is belangrijk dat je begrijpt dat jij degene bent die bepaalt of je energie verliest, of je de beperkende labels gebruikt die er zijn (denk aan hoogsensitiviteit, Adhd of welk label dan ook). Kenmerk van een label is dat het duidelijkheid geeft door het in te kaderen.
In essentie ga je dan voorbij aan wie werkelijk bent. Wij mensen zijn grenzenloos. Wij zijn een met alles wat er is. Door iets buiten te sluiten zorg je voor verkramping in het systeem. Alles energie niet vrijelijk kan stromen dan ontstaan er blokkades. Dit geldt zowel innerlijk bij je als naar buiten toe.
Geef jezelf de ruimte
Door jezelf niet langer te beperken en te begrenzen in dit is wie ik ben en dat niet. Kan er ook niemand meer over je grenzen gaan. Energie kan vrijelijk stromen en ontstaat er ook nooit een tekort.
Geef jezelf de ruimte om alles tegelijkertijd te kunnen zijn. Dat je geen keuze hoeft te maken in het één of het ander. Dat het allemaal kan, tegelijkertijd. Het leven gaat niet over of of maar over en en.
Door jezelf de ruimte te geven in alles wat je bent en kunt zijn gaat er niemand over jouw grenzen. Jij neemt ruimte in! Hoe meer ruimte je in neemt hoe minder dichtbij de ander kan komen.
Als jouw energieveld gevoelig is omdat het veel antennes continu aan heeft staan om alles op te pakken om jezelf veilig te houden en te beschermen. Dan krijg je een overprikkeld systeem dat jou uitput. Als je dicht bij jezelf blijft, je veilig voelt dan kunnen de antennes uitgeschakeld worden, hoef je niet langer in de overlevingsstand en voel jij je veilig bij jezelf. Dan kun je meer ruimte gaan innemen omdat er in jou meer fundament is waardoor je meer van jezelf durft te zijn en te laten zien. Dan is de interactie met de buitenwereld niet meer een van angst en jezelf veilig houden maar een uitwisseling van alles wat mogelijk is. Je trekt mensen aan met meer positieve en ruimere energie.
Jezelf beperken en daarmee je energieveld klein houden doordat het verkrampt en zich terug trekt is nooit een goed idee. Het is een oplossing vanuit angst en overleving. Probeer je ruimte meer in te nemen door bewust te zijn dat je veilig bent en er zoveel mogelijk is.
Wat als je gewoon meer ruimte inneemt. Hoe zou dit voor jou zijn?